Żartobliwy spór grafików komputerowych: czy mówić “font” czy “czcionka” obrósł już niemal legendą. Można wiele o tym napisać, podając definicję fontu, czcionki i całą historię drukarstwa jakby przy okazji. Nie chcę jednak serwować wam mało strawnych dań głównych, gdy tak naprawdę spór jest nieistotny. Dla klienta to, jakiej nazwy użyjesz, nie ma żadnego znaczenia. Za to znaczenie ma, i to spore to, jaki font zaproponujesz do jego książki, czasopisma i e-booka.
Jakie są moje ulubione kroje pism? Które z nich wykorzystuję najczęściej podczas projektowania layoutu książki lub czasopisma? Na jakie cechy czcionki zwracam szczególną uwagę?
Długo moją ukochaną czcionką była Minion Pro od Adobe Fonts. Zastępując Times New Roman, Minion stała się jednak dość popularna. Jest to prosty krój dziełowy, który ma i polskie znaki, i wiele odmian (bold, semibold, black). Można z powodzeniem złamać nią całą książkę, operując jedynie rodzajami kroju. Z połączeniu z bezszerygową Myriad Pro, Minion stanowi pewnik dobrze wyglądającej książki naukowej.
Czcionka bezszeryfowa, stworzona przez Christiana Robertsona, jest teraz podstawową czcionką Google i nic dziwnego, że mi się podoba. Ma 12 stylów. Teksty nią złamane czyta się wygodnie zarówno w druku, jak i na ekranie. Wybrałam ją podczas odświeżania layoutu Magazynu Akwarium, który składam i przygotowuję do druku.
Open Sans to humanistyczny krój bezszeryfowy, który został zaprojektowany przez Steve’a Mattesona. To font zoptymalizowany do druku, internetu i interaktywnych zastosowań webowych. Jak można przeczytać na Google Fonts, jest też neutralny i “przyjazny”. Ma 10 stylów.
Karmina to czytelny i ekonomiczny krój “gazetowy”. Składam nim beletrystykę (dla wydawnictwa Motyle w nosie). Dostępny w Adobe Fonts.
Wykreowany przez Alfonsa Garcia i przeznaczony do składu książek, gazet i magazynów zarówno do druku, jak i on-line. Jest to variable font, czyli mamy możliwość płynnej zmiany jego grubości czy szerokości. Daje to spore pole do zindywidualizowania projektu.
Darmowy krój stworzony przez Capitalics – pierwszy polski dom typograficzny. Przyjazna dla oka, dobrze wyważona, ze starannie zaprojektowanymi polskimi znakami – idealna do składu powieści. Dużo powiedział o niej Tomek Bocheński w wywiadzie (tutaj), i nie będę się powtarzać.
Wszystkie opisane fonty są dostępne za darmo lub w usłudze Adobe Fonts. Projektując książkę staram się, aby zastosować w niej inny font. Wymaga to większego wysiłku niż kopiowanie layoutów według jednej sztancy, jednak staram się, aby książki opuszczające mój komputer były wyjątkowe. W przypadku powieści, w której nie ma zdjęć ani wykresów, gwarantem dobrej czytelności będzie właściwie dobrany font. Wielkością i stylem można zarówno ułatwić, jak i bardzo utrudnić czytanie książki. A przecież żaden autor nie chce, aby jego książka wylądowała na półce jedynie dlatego, że projektant źle dobrał czcionki i książki po prostu nie da się czytać.
Pisz jak lubisz, codziennie lub nieregularnie. Z planem, tak prościej. Spisuj imiona i nazwiska bohaterów…
"Wydaj i nie oszalej" to poradnik skierowany do debiutujących pisarek i pisarzy. Składa się z…
Przeżuwam kulę rozczarowania "Córką" Eleny Ferrante. Może miałam zbyt wyśrubowane oczekiwania wobec tej pozycji? Bohaterka…
Jak rozpoczęła się Twoja kariera w branży copywritingu? Z zawodu jestem redaktorką i po studiach…
Jesienne wieczory spędzasz, klikając w klawiaturę i pijąc gorącą herbatę? Masz mnóstwo świetnych pomysłów na…
Dewocje Anny Ciarkowskiej urzekły mnie poetyckim, pięknym, oszczędnym językiem. W tej książce nie ma zbędnych…